1. Το «αντιφασιστικο προστατευτικο» τειχος

13 Αυγούστου 1961, ένα λεπτό μετά τα μεσάνυχτα. Η επιχείρησι ανεγέρσεως του τείχους του αίσχους, στα σύνορα μεταξύ των δύο τομέων του Βερολίνου, ξεκινούσε.

Τέσσερις (4) ανατολικογερμανικές μεραρχίες και τρείς (3) σοβιετικές κάλυπταν στρατιωτικά τους 50.000 ανατολικογερμανούς στρατιώτες-ένστολους κτίστες.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, σ’ενα μήκος 130 χλμ, υψώθηκε ένα αδιαπέραστο μισητό και φοβητό τείχος από συρματοπλέγματα, ηλεκτροφόρα καλώδια, ναρκοπέδια, παγιδευμένες τάφρους, τσιμεντένια στηθαία, αιχμαλωτίζοντας εφιαλτικώς, όσους απέρριπταν την κομμουνιστική τυραννία της «αταξικής» εξαθλιωμένης κοινωνίας. Των ψυχιατρείων και των στρατοπέδων εξοντώσεως.

Στην διάρκεια της νύχτας 6000 προβολείς έλουζαν με φως το τείχος, ενώ 2000 εκπαιδευμένα λυκόσκυλα ενίσχυαν τις νυκτερινές περιπόλους καθιστώντας την φυγή προς την Ελευθερία, θανατηφόρο εμπειρία.

Το τείχος αυτό έμεινε στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό, το τείχος του Αίσχους. Για τους κομμουνιστές της Σοβιετίας και των οπαδών τους, «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος».

Το γκρέμισμα του, ξεκίνησε μόνον, στις 9 Νοεμβρίου 1989 με την αυτοκατάρρευσι του κομμουνισμού. Έτσι οι κομμουνιστές κράτησαν φυλακισμένους, κυριολεκτικώς, για 28 ολόκληρα χρόνια, τους ανατολικογερμανούς στον σοσιαλιστικό «παράδεισο» με το στανιό. Ο λόγος απλός. Από τον Ιανουάριο του 1961 έως τον Ιούνιο περισσότεροι από 50.000 ανατολικογερμανοί μετανάστευαν κάθε μήνα στη Δύσι. Οι συντρόφοι αντελήφθησαν ότι συντόμως θα έμεναν απελπιστικά μόνοι τους.Χωρίς τον λαό «τους». Καθ’ όσον ήδη από το 1948 έως την αιφνίδια ανεγερσι του τείχους τον Αύγουστο του 1961, (περισσότεροι από 2.600.000 ανατολικογερμανοί δραπέτευσαν στην «ιμπεριαλιστική δύσι»

2. Η κατεδαφΙσι του τειχους του Αισχους

Στις 9 περίπου το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989 έσκασε μια ειδησεογραφική βομβα στα τηλετυπα.Ηταν λίγες λέξεις . « Αρχίζει η κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου » Η κυβέρνηση είχε κανει μια βιαστική δήλωση.Βερολινέζοι απο την ανατολική μεριά συνέρρευσαν στο τείχος.Οι φρουροί δεν μπορούσαν , παρά να τους αφήσουν να περάσουν.Αυτή η είδηση έφερε και άλλα πλήθη, αυτή τη φορά απο την δυτική μεριά.Εκείνη την νύχτα και την επομένη ημέρα εκστατικοί Γερμανοί γκρέμισαν το τείχος που επι 28 χρόνια ορθωνονταν ανάμεσά τους (απο τις 13 Αυγούστου 1961).Καποια ευθύνη για την πτώση , έστω και έμμεση έφερε ο Γκορμπατσώφ.Στις 8 Οκτωβρίου του 1989, με αφορμή τα 40ά γενεθλια της Ανατολικής Γερμανίας, οταν επισκεφτηκε το Ανατολικο Βερολίνο επευφημούμενος απο το πλήθος ο Γκορμπατσωφ προειδοποιούσε τον Χόνεκερ ότι η ιδια η ζωή τιμωρεί αυτούς που μενουν πισω,Την επομένη ημερα 70.000 ανθρωποι διαδήλωσαν στη λειψία. Ανατολικογερμανοί απέδρασαν στη δύση μεσω των ανοικτών αυστρο-ουγγρικών συνόρων.Ο Xόνεκερ παραιτήθηκε.Το κομμουνιστικό καθεστώς εγκατελειψε την κυβερνησι, βλέποντας τον κσμο να πλημμυρίζει τους δρόμους.Ο Καγκελαριος Χελμουτ Κόλ τάχθηκε υπερ της ενοποιήσεως της Γερμανίας σε μία. Μια εβδομάδα μετά τη πτώσι του τείχους οι δυνάμεις της Τσεχοσλοβακίας διέλυσαν μια διαδήλωση στη Πράγα με πρωτοφανή βαρβαρότητα.Μια επιτροπη πολιτών με αρχηγό τον Βάτσλαβ Χαβελ, επέδωσε μια λιστα με αιτήματα στο κομμουνιστικό καθεστώς.Στις 24 Νοεμβρίου , μια εβδομάδα αργότερα 200.000 ανθρωποι συγκεντρώθησαν στην πλατεία Βεντσελάς. Ομιλητές ηταν ο Χάβελ και ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ , ηρωας της Ανοιξης της Πράγας το 1968.Το ίδιο απογευμα ο αρχηγός του κομματος Μιλος Γιάκες παραιτήθηκε.Τρεις εβδομάδες μετά ορκίστηκε μη κομμουνιστική κυβέρνησι. (Απο την εφημερίδα Ναυτεμπορική, της 10/11/2003

3. Η αυτοκαταρευσις της σοσιαλιστικου παραδεισου και η απελευθερωσις των υποδουλων λαων.

Τα μέτρα φιλελευθερισμού ( περεστροικα /γκλασνοτ) για την έξοδο του σοβιετικού καθεστώτος απο το οικονομικό αδιέξοδο, απο τον Γ.Γ του Κ.Κ.Σ.Ε Μιχαήλ Γκορμπατσώφ τελικώς προκάλεσαν το αποτυχόν πραξικόπημα της 19/8/1991 με πρωτεργάτη τον αρχηγό της KGB και φίλα διακείμενους-προσχωρήσαντες τον Υπουργόν Εθνικής Αμύνης, τον Υπουργό Εσωτερικών αλλά και πολλούς αξιωματούχους της Σοβιετίας. Αντιταχθείς ο Πρόεδρος της Ρωσσίας Μπόρις Γιέλτσιν, ανεδείχθη εις δυναμική ηγετική προσωπικότητα και επικρατήσε του κινήματος το οποίο έθεσε υπο τον πλήρη έλεγχο του. Εντός των επομένων δύο ημερών επέβαλλε τελικώς του όρους του οι οποίοι εσήμαναν την παραίτησιν-απομάκρυνσιν του Μιχαήλ Γκορμπατσώφ απο την θέσι του Γ.Γ και την ηγεσίαν των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ετσι την 24/8/1991 όλες οι εξουσίες περιήλθον εις χείρας του Προέδρου της Ρωσσίας, Μπόρις Γιέλτσιν και των ανθρώπων του και πολυ συντομα την εκτός νόμου υπαγωγήν του Κομμουνιστικού Κόμματος .

Το τελος για την Σοβιετια και τους υποδουλους λαους γραφτηκε μετα από ένα μηνα όταν την 6/9/1991 η συνέλευσις των Λαικών Αντιπροσώπων της Σοβιετικής Ενώσεως, απεφάσισε την κατάλυσιν της Σοβιετικής Ενώσεως που σήμανε την διάλυσι της πάλαι ποτέ κραταιάς «Αρκτου» που είχε υπο την κατοχή της τα δορυφόρα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης αλλά και τις ομόσπονδες «σοσιαλιστικές δημοκρατίες»

Τις αναφέρουμε για να συνειδητοποιηθή το μέγεθος της καταρρεύσεως και αυτοκαταλύσεως του τερατώδους κομμουνιστικού κράτους-κάτεργο, 74 χρόνια μετά απο την βίαια επικράτηση των μπολσεβίκων του «συντρόφου» Λένιν το 1917. Αζερμπαιτζάν(1) , Αρμενίας (2) , Γεωργίας (3) , Εσθονίας (4) , Καζχαστάν (5) , Κιργισίας (6), Λεττονίας ( 7) , Λευκρωσσίας (8) , Λιθουανίας (9), Μολδαβίας (10), Ουζμπεκιστάν (11) , Ουκρανίας (12) , Ρωσσίας (13) , Τατζικιστάν (14) , Τουρκμενιστάν (15) .

Επιλογος..

Πριν από το 1989 θα μπορουσε καποιος να δικαιολογηση ή να θεωρηση την «αγνοια» ή την επιλεκτικη μνημη των φιλοκομμουνιστων και των ημεδαπων σταλινικων της κουκουεδιας μας για τα εγκληματα των κομμουνιστικων καθεστωτων.Σημερα όμως που ιδιος ο Προεδρος της Ρωσσιας στην ιστοδελιδα του τα καταδικαζει και τα ομολογει? Η αγνοια είναι ηθελημενη..

Και η ηθελημενη αγνοια θεραπευεται μονο ψυχιατρικως .

Δεν είναι θεμα λογικης .Είναι παρανοιας..

Ιασων